انشا با یکی از این موضوع ها ب همه تاج میدم(کوتاه باشه بهتره) فضای مجازی(پرسش سازی) کتابهای درسی من(متنی ذهنی) یک روز برفی(متنی عینی) علائم نگارشی و... رعایت بشه

امروز که برف آمد یک چای زعفران برای خود دم کردم و به تماشای برف پای پنجره نشستم. وقتی به برف خیره میشوم ذهنم از هرچیز دیگری خالی می شود طوریکه دیگر نمیدانم درآن لخظه به چه چیزی فکر میکنم. محو دانه ها ی برف میشوم و فکر میکنم چه سفر طولانی داشته اند تا به زمین برسند. تا لحظه ی آخری که برف می بارد من همان جا کنار پنجره می نشینم و به بیرون نگاه میکنم. همینکه آخرین دانه های برف مهمان زمین شدند . شال و کلاه می پوشم و به خیابان می زنم. نرمی برف زیر پاهایم مرا به وجد می آورد خیابان سراسر سفید شده و هیچ رنگ دیگری جلوه ی سفیدی برف را ندارد. جایی راپیدا میکنم که برف دست نخورده باشد مقداری از برف را با دستانم بر میدارم و درون دهانم میگذارم. با اینکه برف همان آب است ولی در شکل دیگر اما در دهان طعم دیگری حس می شود. شاید بخاطر سرمای مطبوع برف این طعم خاص در دهان میپیچد. به گونه ایست که دوست داری بازهم آن را امتحان کنی. من زمستان را برای برف اش دوست دارم.

کتاب های درسی من متنی و ذهنی تاج یادت نره هاااا کتاب‌های درسی‌ام مثل انبوه ستارگانی هستند که من را به فضا می‌برند! هر صفحه، یک سیاره جدیدی با مفاهیم و معادلات تازه. زمانی که کتاب زیست شناسی را باز می‌کنم، حس می‌کنم وارد دنیایی پر از موجودات ریز و درشت شده‌ام. سلول‌ها مثل شهرک‌های کوچکی هستند که هر کدام وظایف مهمی انجام می‌دهند. رگ‌های خونی مثل جاده‌هایی‌اند که خون را با سرعت به تمام نقاط بدن می‌رسانند. کتاب فیزیک، هم من را به فضا می‌برد اما اینبار با قوانین حرکت و جاذبه. کتاب ریاضیاتش مثل یک معماست! هر مسئله، یک پازل کوچکی است که با حل کردن آن به دنیای اعداد و منطق نزدیک‌تر می‌شوم. شیمی هم مثل یک آزمایشگاه واقعی در دستم است. فرمول‌ها را می‌بینم، واکنش‌ها را تصور می‌کنم و شگفت‌زده می شوم از قدرت این عنصرهای کوچک! هر کتاب، دنیایی جدید، هر فصل، یک سفر هیجان‌انگیز.